Giorgibel

Giorgia Bellotti (aka Giorgibel) kwam op jonge leeftijd in contact met verschillende kunstdisciplines. Ze volgde uiteindelijk een opleiding schilderen, alvorens als autodidact in de grafische sector aan de slag te gaan en gaandeweg ook steeds meer gepassioneerd te geraken door de fotografie, door de esthetiek van een beeld en door zijn visuele boodschap. Het zelfportret werd voor haar dé manier om zichzelf uit te drukken.

werken

Giorgibel fotografeert om te begrijpen wat er onder de oppervlakte zit. Haar zelfportretten zijn een poging tot zelfdefinitie, tot een kristallisering in de ruimte van haar anders zo diffuse identiteit. De fotograaf laat erin haar emoties naar boven komen en gaat op die manier in dialoog met zowel zichzelf als de toeschouwer. Sinds ze gebiologeerd is geraakt door de surrealistische kunst van René Magritte, onderzoekt de Italiaanse bovendien op wonderlijk curieuze wijze ons vermogen om het rationele denken te ondermijnen. Weliswaar vaak nog steeds met haar lens op zichzelf gericht.