Hannah Moens, die in 2021 reeds werd geselecteerd voor de expo Unknown Masterpieces in Cultuurcentrum Scharpoord in Knokke-Heist, ontdekte naar eigen zeggen wat ze wil doen en wie ze wil zijn tijdens haar opleiding fotografie aan Narafi in Brussel. Ze ontwikkelde er niet alleen haar technische vaardigheden, ze kreeg er ook inzichten in zichzelf. Sindsdien liep de jonge fotograaf stage bij Jef Boes, die deelnam aan de eerste editie van de Internationale Fotobiënnale Oostende en zijn fotografisch werk graag afwisselt met film. Ook Moens wil die richting uit.
Achter de eeuwige glimlach van Moens schuilt een donker schaduwland. Het is een wereld van gevoelens, onrust, prikkels, tranen en eenzaamheid. Een wereld vol angst ook – angst om toe te laten, en los te laten. Een wereld die ze niet onder woorden kan brengen, maar waar ze gelukkig wel (zwart-wit)beelden op kan plakken. En nog het belangrijkste van al: een wereld waarin ze intussen vrede heeft kunnen nemen met haar duistere, melancholische kant. Want uiteindelijk huilen we allemaal.